Al çocukluğunu odanın duvarına yapıştır. Hep orada dursun.
Bakakal ona, sabahları uyandığında; sana seni hatırlatsın.
Her göz göze geldiğinde sana küçük sırlar fısıldasın.
Geçmişinin seni hiç unutmayacağını ve hep peşinden koşacağını anlatsın.
Bir zamanlar saf ve temiz ve bir gün hiç solmayacakmış gibi taze olduğunu anımsatsın.
Çocukluğunu duvara yapıştır, hiç sökme; orada öylece yıllarca kalsın...
hayatımızdaki en çocuksu hareketimiz büyümemiz olmuş. bunu şimdi daha net anlıyoruz... kaleminize sağlık..
YanıtlaSilÇocukluğunu duvarına yapıştır ki geleceğinin aynası olsun...
YanıtlaSil