BU ŞEHİR



Ücra bir kasabayı alacakaranlıkta keşfe çıkmış gibiyim...

Bir sokak arası densizliği üzerimde...

Önüme kim çıksa, bin tekme atacak çocuk gücündeyim.

Evden eve gerilmiş iplerde asılı renk renk çamaşırlara takılıp kalıyor çoğunlukla bir karış havada uçarken aklım.

Sesimi kargalar yiyor sabahın kör vaktinde.

Bu şehri terk etmek ne zor! Git git bitmiyor sevdası, karası, yarası...

Peşinden geliyor sen nereye gidersen git sokağı caddesi denizi, serserisi delisi...